Gister weer in het LUMC geweest, beetje nerveus, maar wel blij dat ik nu echt ging horen wat mij te wachten staat de komende maanden. Maandag gaat het echt beginnen allemaal, 09.30 uur in het ziekenhuis en om 10.30 uur start de allereerste chemo.
Ik heb al mijn vragen kunnen stellen en de tijd die de dokter nam was heel fijn. Alle bijwerkingen van de chemo weet ik nu (haarverlies, misselijkheid, geen eetlust), wat ik niet wist is dat ik de rest van mijn leven wordt gecontroleerd op hart- en vaatziekten, ik heb namelijk een verhoogde kans hierop. Ook mag ik nooit meer zuurstof toegediend krijgen, dus helaas mag ik nooit gaan duiken, hahahaha, gelukkig heb ik drang om dat te gaan doen sowieso niet. Er zit namelijk een stofje in de chemo die een aanslag pleegt op je longen en met zuurstof geeft dat een bepaalde reactie.
Verder heb ik mij nogmaals laten informeren over eventuele onvruchtbaarheid. Na lang nagedacht en alle voors en tegens tegenover elkaar gezet te hebben, ga ik toch alleen voor het slikken van hormonen tijdens de chemo. Deze hormonen brengen mij tijdelijk in de overgang, wanneer ik hiermee stop wordt alles weer ‘normaal’. Nu alleen nog de gynaecoloog bellen om te vragen hoe deze hormonen toegediend worden, dit kan met pillen of injecties.
Over injecties gesproken, ik zal elke chemo opnieuw een infuus moeten, dus straks ben ik echt een soort vergiet!!! Of zoals mam gister zei, niet teveel in de wind gaan staan, want anders ga je fluiten….
Ik lag gister in mijn bed en dit ging er door mijn hoofd: onwerkelijk, boos, heel bang, goed, blij, vaag, waarom?, hoelang?, eng, opgelucht, moe, kan ik het wel?, durf ik het wel?, gaan mijn zusje, vader en moeder het wel trekken?, en mijn vrienden en vriendinnen dan?, kan ik nog wel wat straks?, hoe zie ik er straks uit?, mijn haar, pruik, sjaals of gewoon niks?, wat wil ik nu eigenlijk?
Eigenlijk weet ik het gewoon niet en moet ik per dag gaan bekijken hoe het gaat. Deze week voelt ook raar, alsof het de laatste week is dat ik wat kan doen. Vanavond uiteten met mijn vader en zusje, donderdag leuke dingen doen, vrijdag met sowieso Sab, Nien en Es wat drinken (maar eigenlijk wil ik gewoon de gezellige vrijdagmiddag borrel met iedereen), zondag met mama en Ellen een dagje leuke dingen doen. Het voelt alsof vanaf maandag mijn leven stil staat….Ik weet wel dat dat niet echt zo is, maar zo is het gevoel wel deze week.
Zoals ik al een aantal keer gezegd heb: Ik geloof dat ik er klaar voor ben, voor zover ik mij hierop kan voorbereiden!
dinsdag 26 januari 2010
Het gaat bijna beginnen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Lieve Lieverd,
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi,lief,verdrietig,prachtig stuk heb je weer geschreven.Je bent krachtig, strijdvaardig en daar mag je waanzinnig trots op zijn.Ik kan je angsten, onzekerheden niet wegnemen,helaas,ik heb ze zelf ook. Maar hand in hand gaan we ze overwinnen, dat is zeker!
Zondag wordt het jouw dag!Overdag duinen,strand,bos,Efteling,museum,sauna,
bowlen,carten,Casino,film,punnikken,breien, woonboulevard,je zegt het maar!!!! 's Avonds in ieder geval lekker zuurkool met draadjesvlees,jouw lievelingskostje,hahaha!!!
Ik ben zó trots dat je mij dochter bent!
Love You verschrikkelijk veel, dat weet je.
Mam XXX
Lieve Fleur!
BeantwoordenVerwijderenWat ben je een kanjer, die haar zieleroerselen en hersenspinsels die ,snachts naar boven komen zo duidelijk neerschrijft ! En ze mogen er allemaal zijn.Lieverd ik wens je sterkte bij de premiere van de reeks. Wat betreft zondag, ik zou persoonlijk voor het punniken gaan (en die zuurkool met draadjesvlees bracht me wel op een idee!) We denken aan je! Liefs, Cees en Corrie
Hee Fleur,
BeantwoordenVerwijderenHoorde van mama alle berichten! Heel veel sterkte de komende tijd en ik blijf je volgen, ik ben er van overtuigd dat het goed gaat komen.
xRobine Verheij
Hai Fleur,
BeantwoordenVerwijderenWat gaat er toch een hoop door je heen de laatste weken, dagen!
Geniet heerlijk met je lieve mamsie en zus zondag, maandag ga je er tegenaan sterk wijffie, succes, het gaat je lukken!
We denken aan je!
Liefs van ons allemaal, dx Karien
Lieve Fleur,
BeantwoordenVerwijderenEindelijk, alles helder en starten! Ondanks alle hersenspinselen en de tegenstrijdige gevoelens die je hebt, kan ik me ook voorstellen dat je het idee hebt dat er nu eindelijk wat gaat gebeuren. De eerste keer lijkt me het rotste, hoe gaat het allemaal verlopen, wat merk ik ervan en hoe ga ik me houden.
Jouw verhalen lezend weet ik zeker dat dit goed gaat komen met alle ups en downs en wisselende emoties. Het zal niet makkelijk worden en dat weet jezelf maar al te goed, maar je hebt immers geen keus en zoals al eerder gezegd, dit is het begin van herstel! Met dat constant in je achterhoofd ga je het redden, die borrel moet je dan ook gewoon blijven drinken (mag dat nog wel?)
Als nu eerst die maandag maar voorbij is, dan kun je gaan afvinken. Probeer ondanks alles te genieten zondag, ik weet zeker dat je moeder en je zusje er alles aan zullen doen om dat te laten lukken. Bizar en vreemd dat juist deze dingen nu zo dierbaar zijn/worden en je ze op een andere manier gaat waarderen. We denken aan je maandag, hou je taai en laat ze daar in dat LUMC een poepie ruiken.
Heel veel liefs,
Syl en Willem
Nou meid zet em op!!! Aan al die mensen die aan je denken zal het niet liggen...maar JIJ moet het ondergaan....
BeantwoordenVerwijderenWe zijn in gedachten bij je!
Knuffert
Ine
Ik sluit me aan bij de woorden van mijn zus hierboven: WIJ DENKEN AAN JE !!!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Mieke
lieve fleur!
BeantwoordenVerwijderenik denk aan je vandaag, heel veel sterkte!
xx Mara
Lieve Fleur,
BeantwoordenVerwijderenVandaag ben je begonnen aan je herstel. We leven erg met je mee. Makkelijk zal het niet zijn, maar het zal je zeker gaan lukken en dat weten we zeker.
liefs, Sonja en Cok
Lieve, lieve Fleur je eerste kuur zit er op. Wat ben ik trots op je. Geweldige stoere vrouw, een echte bikkel! In gedachten bij je!!!
BeantwoordenVerwijderenWarme omhelzing Conny XX