Afgelopen dinsdag was weer een soort stap verder in het hele proces. Ik ben namelijk naar de kapper geweest om mijn haar eraf te laten halen. Ppppfff wat een verschrikkelijke dag was het. 's Ochtends gezellig bij Jes en Hugo geweest, maar toen ik thuis kwam werd het mij allemaal een beetje teveel en kon ik niet meer echt ophouden met huilen. Was heeeel nerveus om te gaan, maar wist ook wel dat het echt wel moest, want die vlasharen die ik nog had (zeker als het los hing, zag het er echt niet meer uit) moesten er gewoon af. Gelukkig gingen mama, El, Sab en Nienke Z mee, daar was ik heel blij om.
Uiteindelijk bij de kapper vond ik het helemaal niet meer leuk, maar de kapster was echt super aardig, het eerste wat ze deed was een fles prosecco openmaken! Daarna begon ze rustig met knippen en tijdens het knippen zei ze gelijk al dat de tondeuse helemaal niet nodig is. Ze heeft het dus heel kort geknipt en het is nog helemaal dekkend, heb nergens een kale plek ofzo.
Nienke heeft hele mooie foto's gemaakt en daarna zijn we lekker een borrel gaan drinken en kwamen Martijn en Esme ook nog. Het was een moeilijke maar ook fijne dierbare avond geworden.
Iedereen reageert heel positief en dat doet me erg goed. Het is ook wel zo dat ik eraan gewend ben nu, maar ik zou zelf nooit zulk kort haar nemen en nu moet het.
Maar ik ben weer een stapje verder en kan ik lekker vooruit gaan kijken nu. Nog 4 chemo's en dan kan ik mijn oude leventje weer gaan opppakken.
